متغیر ها در پایتون

متغیر ها در پایتون

هر زبان انواع داده های مشخصی د ارد که در افزایش قدرت برنامه نویسی با آن زبان بسیار موثرند. آشنایی با این انواع به منظور بهره گیری مطلوب از توانایی های آن زبان امری ضروری است .

مقادیر و انواع داده ها

یک مقدار, یکی از موجودیت های بنیادی – مانند یک حرف یا یک عدد است. که برنامه ها با آن کار می کنند.

این مقادیر مربوط به دو نوع مختلف داده ها هستند. ۲ یک عدد صحیح و “hello,World!” یک رشته است. منظور از رشته تعدادی از حروف است که پشت سر هم ( به صورت یک زنجیر) قرار  گرفته اند. شما( و همچنین مفسر) می توانید. رشته ها را به راحتی تشخیص دهید زیرا انها در بین دو علامت جفت کوتیشن و یا کوتیشن قرار می گیرند.

دستور چاپ بر روی اعداد صحیح نیز کار می کند.

اگر شما مطمئن نیستید که چه نوع داده ای دارید, مفسر می تواند به شما نوع داده را بگوید:

رشته ها به نوع Str و اعداد صحیح به نوع int تعلق دارند. اعدادی با یک ممیز ( که در زبان انگلیسی با یک نقطه میان اعداد نشان داده می شوند) به نوعی تحت عنوان float تعلق دارند. که این اعداد قالبی برای نمایش اعداد اعشاری هستند.

مقادیری شبیه به “۱۷” و “۳٫۲” از کدام نوع داده ای هستند؟ آنها شبیه اعداد هستند اما اگر دقت کنید مانند رشته ها میان جفت کوتیشن قرار گرفته اند.

لذا آنها رشته اند. وقتی که شما یک عدد صحیح بزرگ را تایپ می کنید ممکن است به ازای هر سه رقم از یک علامت کاما استفاده کنید. تا برای خواندن آسان تر شوند. مانند ۱,۰۰۰,۰۰۰ برای پایتون این به عنوان یک عدد قانونی نیست اما در حالت کلی, عبارتی معتبر است:

خوب, این به هیچ وجه پاسخی نیست که ما انتظار داشتیم. مفسر پایتون ۱,۰۰۰,۰۰۰ را به عنوان لیستی شامل سه عضو چاپ می کند. بنابراین به خاطر داشته باشید که در بین این گونه اعداد نباید از کاما استفاده شود.

متغیرها در پایتون

یکی از توانمند ترین خصوصیات یک زبان برنامه نویسی توانایی کار با متغیرها است. متغیر نامی است که به یک مقدار اشاره می کند.

دستور نسبت دهی یک متغیر جدید می سازد  و مقداری را به آن نسبت می دهد.

این مثال منجر به سه مورد انتساب می شود . مورد اول رشته ی “what’s up Doc?” را به یک متغیر جدید به نام message نسبت می دهد. دومین عبارت عدد صحیح ۱۷ را به n می دهد و مورد سوم عدد اعشاری ۳٫۱۴۱۵۹ را به pi می دهد.

یک روش معمول برای نشان دادن متغیر ها بر ر وی کاغذ, نوشتن نام آنها و رسم یک پیکان است که به مقدار اختصاص داده شده اشاره می کند. این گونه نمودارها را نمودار وضعیت می نامند زیرا نشان می دهد که هر متغیر چه وضعیتی دارد . شکل زیر نتیجه ی دستور نسبت دهی را نشان می دهد.

دستور چاپ برای متغیرها نیز کار می کند

در هر مورد, نتیجه مقدار متغیر است. متغیرها نیز انواعی دارند و ما باز هم می توانیم از مفسر بپرسیم که نوع متغیر چیست.

نوع یک متغیر , نوع مقداری است که متغیر به آن اشاره می کند.

 

نویسنده: زهرا رستمی