عملیات بر روی رشته ها در پایتون

عملیات بر روی رشته ها در پایتون

به طور کلی شما نمی توانید عملیات ریاضی را بر روی رشته ها انجام دهید, حتی اگر شبیه به اعداد باشند. عبارات زیر غیر مجازند ( فرض کنید متغیر message از نوع رشته است)

اگر چه ممکن است بر خلاف انتظار شما باشد , اما عملگر + به طور جالبی بر روی رشته ها کار می کند. عملگر + باعث الحاق رشته ها می شود. الحاق به معنی پیوستن دو عملوند بوسیله ی چسباندن آنها به یکدیگر است. برای نمونه:

خروجی این برنامه banana nut bread است . فاصله ی قبل از کلمه ی nut قسمتی از رشته می باشد و برای تولد فاصله ی میان دو رشته الحاقی لازم است.

عملگر * نیز بر روی رشته ها کار می کند و عمل تکرار را انجام می دهد. برای مثال  ۳*’fun’ برابر با ‘funfunfun’ است. یکی از عملگر ها باید  از نوع رشته و دیگری حتما باید از نوع صحیح باشد.از یک طرف, تفسیر + و * بوسیله ی قیاس با غمل جمع و ضرب , معنا می یابد. درست همانطور که ۳*۴ برابر با ۴+۴+۴ است, انتظار داریم ۳*’fun’ هم ‘fun+’fun’+’fun’ باشد, که اینگونه هم هست. از طرف دیگر راه قابل توجهی وجود که در آن الحاق و تکرار رشته ها از جمع و ضرب اعداد صحیح متمایزند . آیا می توانید به خصوصیتی فکر کنید که جمع و ضرب اعداد صحیح دارند اما الحاق و تکرار رشته ها ندارند؟

ترکیب در پایتون

تا به حال ما به عناصر یک برنامه به طور جداگانه نگریسته ایم – متغیرها, عبارات و دستورات – ولی درباره ی اینکه چگونه با هم ترکیب می شوند صحبتی نکرده ایم. یکی از مفید ترین خصوصیات زبان های برنامه نویسی توانایی آنها در گرفتن اجزای کوچک برنامه و ترکیب آنها است.

برای نمونه, ما جمع کردن اعداد را می دانیم و نیز آموخته ایم که چگونه چیزی را چاپ کنیم, پس ما می توانیم این دو عمل را در یک زمان انجام دهیم:

در حقیقت جمع کردن باید قبل از عمل چاپ صورت گیرد , لذا عملیات در واقع در یک زمان انجام نمی شود. نکته این است که هر عبارتی که شامل اعداد , رشته ها و متغیرها است, می تواند در یک دستور چاپ استفاده شود. شما قبلا نمونه ای از این مورد را دیده اید.

همچنین شما می توانید یک عبارت دلخواه را در سمت راست یک گزاره ی نسبت دهی قرار دهید.

این توانایی شاید در حال حاضر برای شما زیاد جالب نباشد, اما شما مثال هایی خواهید دید که در آنها ترکیب به شما امکان می دهد که محاسبات پیچیده را مختصر و بدون نقص ارائه دهید.

اخطار: محدودیت هایی در نحوه ی استفاده از برخی عبارات وجود دارد. برای نمونه سمت چپ یک گزاره ی نسبت دهی باید یک نام متغیر باشد و نه یک عبارت, بنابراین این دستور غیر مجاز است:

توضیحات در پایتون

همچنان که برنامه ها پیچیدگی بیشتری می یابند, خواندن آنها مشکل تر می شود. زبان های رسمی متراکم اند و نگاه کردن به تکه ای از کد برنامه و فهمیدن اینکه چه کاری انجام می دهد و به چه علت , اغلب مشکل است. بنابراین بسیار جالب است که یادداشت هایی به برنامه تان اضافه کنید و با زبان طبیعی توضیح دهید که برنامه چه کاری انجام می دهد. این یاد داشت ها, توضیحات نامیده می شود و با نماد # علامت گذاری می شوند.

در این مورد, توضیح در یک خط اختصاصی نشان داده شده است. شما می توانید توضیحات را در آخر خطوط کد برنامه بگذارید:

هر چیز که بعد از علامت # قرار گیرد تا آخر خط نادیده گرفته می شود, یعنی هیچ تاثیری در روند برنامه ندارد. این پیغام برای برنامه نویس یا برنامه نویسان آینده که ممکن است از این کد استفاد ه کنند در نظر گرفته شده است. در این مثال توضیح رفتار غیر عادی تقسیم صحیح را به خواننده یاد آوری می کند.

نویسنده: زهرا رستمی