آموزش دستور return در پایتون

آموزش دستور  return در پایتون

در زبان پایتون return یک دستور کلیدی است و به شما این قابلیت را میدهد تا یک مقدار را از یک تابع برگردانید. وقتی تابع به دستور return برسد، اجرای تابع متوقف می‌شود و مقداری که با return تعیین شده است، به خروجی تابع بازگردانده می‌شود.

با استفاده از دستور return، شما می‌توانید نتیجه عملیات یک تابع را به صورت بازگشتی به بخش فراخواننده تابع ارائه دهید. این مقدار می‌تواند یک عدد، یک رشته، یک لیست یا هر نوع داده دیگری باشد.

برای استفاده از دستور return، شما باید مقدار مورد نظر خود را برای بازگشت از تابع مشخص کنید. به عبارت دیگر، هنگامی که به return می‌رسید، باید مقداری را که می‌خواهید تابع بازگرداند را مشخص کنید.

دستور [ return [expression عملیات تابع را به پایان می رساند و خروجی آن را برمی گرداند .

در صورت لزوم یک عبارت را به فراخواننده ارسال می نماید. دستور return ای که جلوی آن هیچ آرگومانی درج نشده باشد برابر با return none می باشد.

آموزش پیشنهادی :

 آموزش مقدماتی پایتون آشنایی با index ها در پایتون – slicing string

دستور [ return [expression عملیات تابع را به پایان می رساند و خروجی آن را برمی گرداند .

در صورت لزوم یک عبارت را به فراخواننده ارسال می نماید. دستور return ای که جلوی آن هیچ آرگومانی درج نشده باشد برابر با return none می باشد.

مثال های بالا هیچ مقداری را برنمی گردانند. مثال زیر یک مقدار را از تابع به صورت زیر برمی گرداند:

#!/usr/bin/python

# Function definition is here

def sum( arg1, arg2 ):

 # Add both the parameters and return them.”

 total = arg1 + arg2

 print “Inside the function : “, total

 return total;

# Now you can call sum function

total = sum( 10, 20 );

print “Outside the function : “, total

نتیجه ی آن را در زیر مشاهده می کنید:

Inside the function : 30

Outside the function : 30

حوزه ی دسترسی متغیر در پایتون(variable scope)

امکان دسترسی به تمامی متغیرهایی که در مکان های مختلف یک برنامه قرار دارند، وجود ندارد.

قابلیت دسترسی به یک متغیر درواقع به مکان تعریف متغیر بستگی دارد.

حوزه ی دسترسی یا scope تعیین می کند که در چه قسمت هایی از برنامه می توانید به شناسه ی مورد نظر دسترسی داشته باشید.

در کل دو نوع حوزه ی دسترسی در پایتون وجود دارد:

.۱متغیرهای سراسری (global)

.۲متغیرهای محلی (local)

مقایسه ی متغیر سراسری با محلی در پایتون

متغیرهایی که داخل بدنه ی تابع تعریف می شوند، حوزه ی دسترسی آن ها محلی محسوب می شود.

متغیرهایی که بیرون بدنه یا ساختمان تابع تعریف می شوند، متغیرهای سراسری نامیده می شوند.

متغیرهای محلی را فقط می توان درون تابعی که در آن(متغیر)  تعریف شده،

مورد دسترسی قرار داد، در حالی که متغیرهای سراسری از تمام بخش های برنامه (توسط تابع) قابل دستیابی می باشد.

به هنگام فراخوانی تابع، متغیرهای تعریف شده داخل آن همگی قابل دسترسی می باشند )در حوزه ی دسترسی قرار می گیرند(. مثال:

#!/usr/bin/python

total = 0; # This is global variable.

# Function definition is here

def sum( arg1, arg2 ):

 # Add both the parameters and return them.”

 total = arg1 + arg2; # Here total is local variable.

 print “Inside the function local total : “, total

 return total;

# Now you can call sum function

sum( 10, 20 );

print “Outside the function global total : “, total

نتیجه:

Inside the function local total : 30

Outside the function global total : 0

مقاله پیشنهادی :

آموزش دستور import در آریاپروژه

ماژول ها در پایتون (module)

ماژول به شما این امکان را می دهد که کدهای خود را در پایتون سازمان دهی کنید.

گروه بندی کدهای مرتبط با هم در یک ماژول، خوانایی کد و قابلیت استفاده از آن را بهبود می بخشد.

ماژول یک شی است که دارای متغیرهای عضو (attribute )می باشد.

این متغیرها را می توان (binمتصل) کرده و مورد ارجاع (reference )قرار داد.

ماژول درواقع یک فایل است که حاوی کد پایتون می باشد.

ماژول توابع، کلاس ها و متغیرهایی را در اختیار شما قرار می دهد. ماژول همچنین می تواند دربردارنده ی کد اجرایی باشد.

مثال:

کد پایتون ماژول aname ،داخل فایل aname .py جای گذاری می شود. در زیر مثالی از یک ماژول ساده ( support. py )را مشاهده می کنید: