عبارات بولی در پایتون

عبارات بولی در پایتون

عبارت بولی پایتون عبارتی است  که درست(true ) یا نادرست(false ) است. در پایتان عبارتی که صحیح است و عبارتی که نادرست است مقدار۰ را دارا است.

عملگر== دو مقدار را مقایسه و یک مقدار بولی را تولید می کند:

در دستور او ل دوعملوند با هم برابرند بنابر این عبارت،۱(true ) ارزیابی می شود و در دومین دستور ۵ تا ۶ برابر نیست و لذا نتیجه۰(false ) است.

عملگر== یکی از عملگرهای مقایسه ای است. دیگر عملگرهای مقایسه ای عبارتند از:

اگر چه ممکن است این عملگر ها برایتان آشنا باشند. اما نمادهای پایتون  با نمادهای ریاضی متفاوتند. یکی از خطاهای معمول، استفاده از علامت==به جای علامت== است.

به خاطر داشته باشید که= یک عملگر نسبت دهی و==  یک عملگر مقایسه ای است.

لازم به ذکر است که  نمادهای=<(  بزرگتریا مساوی)و=<( کوچکترین یا مساوی) در پایتون، تنها به همین صورت قابل استفاده اند  و صورت های دیگر نظیر<=یا=> که ممکن است در ریاضی استفاده شود، غیر مجاز می باشند.

 

 عملگرهای منطقی در پایتون

در پایتون ۳ عملگر منطقه وجود دارد:and,orوnot. مفهوم این عملگر ها شبیه به معانیشان در زبان انگلیسی است. برای مثال۱۰>x and  x>0تنها زمانی درست است کهx بزرگتر از صفر و کوچکتر از ۱۰ باشد.

درست است  مگر اینکه هر دو عبارت نادرست باشد. پس اگر یکی از اعداد بر دو یا برسه   بخش پزیر باشد عبارت صحیح است.

و در آخر، عملگر not یک عبارت بولی را نقض می کند، بنابر این اگرx>y غلط باشد و یا به عبارت دیگرx کوچکتر یا مساویy باشد(x>y) notدرست است.

در حالت کلی و دقیق، عملوند یک عملگر منطقی باید عبارات بولی باشد اما پایتون زیاد سخت گیر نیست. هر عدد غیر صفر به عنوانtrue تفسیر می شود.

 

در کل, این قسم از عبارت به روش خوبی مورد توجه قرار نگرفته است. اگر شما بخواهید مقداری را با۰ مقایسه کنید, باید این کار را با صراحت انجام دهید.

 اجرای عبارات شرطی در پایتون

برای نوشتن یک برنامه مفید, تقریباً همیشه به یک توانایی برای بررسی شروط و تغییر رفتار و برنامه بر اساس آنها نیازمندیم. دستورات شرطی این توانایی را به ما می‌دهند. ساده ترین دستور شرطیif است:

عبارت بولی که بعد از دستورif قرار می گیرد, شرط نامیده می شود. اگر شدت درست باشد, دستورکنگره گذاری شده اجرا می شود و در غیر این صورت هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

همچون دیگر دستورات مرکب، دستور شرطیif نیز از یک عنوان و بلوکی از دستورات تشکیل شده است:

عنوان( header ), از یک خط جدید آغاز می‌شود و با یک کولن(:) پایان می یابد.

دستورات کنگره گذاری شده که در ادامه می آید یک بلوک نامیده می شوند.

اولین دستوری که از کنگره گذاری خارج  شود, پایان بلوک را مشخص میکند.گزاره ای(یا گزاره هایی) که درون یک دستور مرکب محصور شده است، بدنه نامیده می شود.

هیچ محدودیتی در تعداد دستوراتی که در بدنه یک دستورif قرار می گیرد وجود ندارد,اما وجود حداقل یک دستور الزامی است.

بعضی اوقات داشتن بدنه بدون دستور، مفید است( معمولاً جهت نگه داشتن جا برای کدهایی که هنوز نوشته اید). در آن صورت می توانید در قسمت بدنه از دستور pass که هیچ عملی انجام نمی دهد استفاده کنید.

نویسنده : زهرا رستمی